Czym jest asertywność i jakie są argumenty „za”
Asertywność jest jasnym przekazem myśli i uczuć mówiącego, które nie są wymierzone przeciwko drugiej osobie. Z całą pewnością można poszerzyć zakres tej definicji o umiejętności pełnego, szczerego wyrażenie swoich myśli, uczuć, postaw, przekonań bez intencji ranienia innych osób. Asertywność, każdy z nas może pojmować na początku trochę inaczej, każdemu z nas może się ona kojarzyć z czymś innym, dlatego proszę wykonaj te dwa poniższe ćwiczenia.
Ćwiczenie 1. Z czym kojarzy Ci się słowo ASERTYWNOŚĆ, wypisz wszystko, co tylko przyjdzie Ci do głowy, a następnie, na zielono podkreśl elementy pozytywne, a na czerwono negatywne. Zapisz argumenty, które przyczyniły się do podania skojarzeń negatywnych.
Ćwiczenie 2 . Stwórz swoją własną, rozbudowaną definicję asertywności i zapisz ją.
Nie każdy z nas jest asertywny, a wynika to z wielu powodów. Brak asertywności może pojawić się w przypadku braku pewności siebie, braku poczucia własnej wartości, strachu przed odrzuceniem, w sytuacji braku zaufania do rozmówcy czy braku umiejętności komunikacji. Asertywność jest umiejętnością, zatem można się jej nauczyć, jednak aby nauka ta była skuteczna, w pierwszej kolejności musimy:
- zdecydować czego chcemy
- zdecydować czy jest to naprawdę uczciwe
- nauczyć się wyraźnie prosić o pomoc
- nie bać się podejmować ryzyka
- być wyciszonymi i odprężonymi
- otwarcie wyrażać swoje uczucia
- swobodnie wypowiadać i przyjmować komplementy
- wypowiadać i przyjmować krytykę.
Nasza asertywność będzie miała rację bytu, pod pewnymi warunkami, które należy spełnić, a mianowicie, należy pamiętać, że nie wolno nam:
- owijać w bawełnę
- chować się za czyimiś plecami
- znęcać się (np. psychicznie)
- zwymyślać komuś
- „kisić” swoich uczuć.
Powyższe zakazy i nakazy wskazują, że praca nad asertywnością nie tylko jest trudna, ale wymaga większej otwartości, zrozumienia i przede wszystkim odwagi. Zdarza się, iż czasami zachowujemy się asertywnie a w innych przypadkach nie. Zależy to od sytuacji i kontekstu. Nie w każdej sytuacji możemy sobie pozwolić na bycie asertywnym w 100%, np. w relacjach podwładny-szef.
Człowiek asertywny nie zajmuje się jedynie swoimi prawami, ale zawsze wspiera i wspomaga asertywność u innych ludzi. Osoba taka, nie będzie siedziała bezczynnie, licząc na los szczęścia – aktywnie szuka tego, czego chce (osoby nie asertywne czują znudzenie). Pracę nad asertywnością należy rozpocząć od poznania PRAW CZŁOWIEKA ASERTYWNEGO.
BĘDĄC ASERTYWNYM MASZ PRAWO:
- PROSIĆ O TO, CZEGO CHCESZ – ALE NIE WYMAGAĆ TEGO
- MIEĆ SWOJE ZDANIE I JE WYRAŻAĆ
- POSTĘPOWAĆ NIELOGICZNIE I NIE UZASADNIAĆ TEGO
- PODEJMOWAĆ DECYZJE I PRZYJMOWAĆ ICH SKUTKI
- WYBRAĆ CZY CHCESZ SIĘ ANGAŻOWAĆ W PROBLEMY INNYCH
- NIE WIEDZIEĆ, NIE ZNAĆ, NIE ROZUMIEĆ CZEGOKOLWIEK
- POPEŁNIAĆ BŁĘDY
- ODNOSIĆ SUKCESY
- ZMIENIAĆ ZDANIE
- DO SWOJEJ PRYWATNOŚCI
- DO BYCIA W SAMOTNOŚCI I NIEZALEŻNOŚCI
- ZMIENIAĆ SIĘ I KORZYSTAĆ ZE SWOICH PRAW.
Proszę wykonaj ćwiczenie 3 i ćwiczenie 4.
Ćwiczenie 3. Przeczytaj na głos PRAWA CZŁOWIEKA ASERTYWNEGO. Przy których prawach czułeś, że tracisz pewność siebie.
Ćwiczenie 4. Do każdego prawa dopisz sytuację, w której nie zachowałeś się asertywnie i napisz, znając już prawa człowieka asertywnego, jak to zachowanie winno wyglądać
Asertywność to często słowo „nie”, które:
- jest podstawą wolnej woli
- jest kamieniem węgielnym charakteru,
- jest symbolem uczciwości względem siebie
- definiuje słowa TAK.
Na zakończenie przytoczę Ci pewną historię: W upalny dzień rodzina 6 osobowa wybiera się na obiad za miasto, jadąc 2 godziny samochodem bez klimatyzacji w jedną stronę i wracając stoją dodatkową godzinę w korku. Po powrocie dochodzi rodzina do wniosku – każdy z członków rodziny zgodził się na tę wyprawę, bo myślał, że chcą tego pozostali. Wniosek – gdyby stanowczo jedna z osób się sprzeciwiła, to plan najprawdopodobniej nie zostałby zrealizowany i każdy cieszyłby się z obiadu w domu.
Powodzenia w pracy nad asertywnością
Ania NJ
Wykorzystana literatura
- Lindeenfield G.: Asertywność czyli jak być otwartym, skutecznym i naturalnym, RAVU, Łódź 1994
- Adler R visit this page.B., Rosenfeld L.B., Russell F.P.II: Relacje interpersonalne. Proces porozumiewania się. Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2007
- DeMote K.: Pozytywna siła słowa nie. Jak często dajesz się urabiać i mówisz TAK, gdy myślisz NIE?, One Press Small Business, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2006
